Żubr jako baza pokarmowa dla dużych drapieżników i padlinożerców
Słowa kluczowe:
żubr, Bieszczady, duże drapieżniki, padlinożercy, biomasaAbstrakt
Analizowano interakcje pomiędzy dużymi drapieżnikami, gatunkami padlinożernymi i żubrami w Bieszczadach. Uwzględniono dane uzyskane w ramach programu ciągłego monitoringu populacji żubrów w nadleśnictwach bieszczadzkich od roku 2002. Pierwszy potwierdzony skuteczny atak niedźwiedzia był zarejestrowany w roku 2006 w Nadleśnictwie Baligród. Częstotliwość ataków wilków i niedźwiedzi na żubry rośnie wraz ze wzrostem liczebności żubrów i zasięgiem ich areału. Przy użyciu fotopułapek potwierdzono żerowanie na tuszach żubrów przez: wilki, niedźwiedzie, rysie i orły przednie. Biomasa martwych żubrów dostępnych w ciągu roku dla gatunków padlinożernych w Bieszczadach została oceniona na ok. 3 tony.
Pobrania
Opublikowane
Licencja
Prawa autorskie (c) 2019 Wojciech Jankowski, Maciej Januszczak, Aleksandra Wołoszyn-Gałęza, Stanisław Kaczor, Kajetan Perzanowski
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
